Jarenlang had hij mij in zijn greep, ik kwam niet van hem af.
Hij deed dan erg zielig, had een bepaalde blik in zijn ogen en ik ging weer voor de bijl. Hij kon heel erg zielig doen. Maar als ik zei van hem af te willen, dan ging hij mij stalken en bedreigen. Hij zei bv dat hij ervoor zou zorgen dat ze mij mijn kind zouden afnemen, of dat hij mij gek zou maken.Mijn vrienden en familie geloofden mij niet eens, het was zo’n aardige en knappe man nml.
Niemand weet eigenlijk hoe het echt zat, op den duur deed ik maar net of hij me niet meer kon raken. Het voelde ook wel zo na jaren. Alsof hij een vervelend meubelstuk werd voor mij, dat veel zeurde over allerlei. Bv hij kon heel bazig binnenkomen en zeggen, het stinkt hier!Dan keek hij bozig om zich heen zo van jij zorgt niet goed voor ons kind. Ik vroeg hem waar het dan naar stonk in mijn huis? Ik maak namelijk veel en goed schoon dus het sloeg ook werkelijk nergens op. Oh zei hij, en toen ja naar schoonmaakmiddel ik lachte hem in zijn gezicht uit.
Dat vond hij nooit leuk. Maar het is onvoorstelbaar op welke manier je nog om moet gaan met zo iemand, dat je zoveel nog toelaat zelfs. Maar je hebt geen keus ergens. Heel raar, ik vergelijk het wel eens met loverboys, zij kunnen je ook zo inpalmen, misschien zijn dat ook wel narcisten.
Gelukkig heb ik hem nu op afstand, maar het heeft lange tijd geduurd.
Imke
