Narcist

Narcisme ontstaat als afweer tegen de pijn van separatie van de moeder

LERAAR-LEERLING VERHOUDING

NARCISME

Image34

Narcisme ontstaat als afweer tegen de pijn van separatie van de moeder zo rond het 2e jaar. Het gebruikt de essentie grootheid om de pijn van het ‘alleen zijn’ en ‘het niet gezien worden’ te kunnen dragen. Rondom deze afweer wordt een bouwwerk gemaakt wat we de ‘persoon’ kunnen noemen. Dit bouwwerk moet de hele tijd bewonderd en gezien worden door anderen, omdat het van zichzelf geen echte kracht heeft.

Tussen de ‘persoon’ en ‘essentie’ zit een ‘leegte’. Op een gegeven moment ontstaat er een innerlijke drang om ‘essentie’ te ervaren. Een leraar (of een andere hechtingsfiguur) die zijn ‘essentie’ ontdekt heeft kan hier een belangrijke rol gaan spelen. Eerst zal de leraar de narcistische persoonlijkheid empathisch spiegelen, zodat er enige stevigheid ontstaat in de leerling en in de band met de leraar. Wanneer er een goede band is kan het echte werk beginnen. Alle identificatie met eigenschappen zoals uiterlijk succes, arrogante intelligentie en grootheid zullen geconfronteerd worden met als gevolg gevoelens van leegte en een projectie van haat en machteloosheid ten aan zien van de leraar. De innerlijke drang om ‘essentie’ te ervaren is echter de werkelijke guru en houdt het proces op de rails. Het nut van deze confrontatie en afbreken van de identificatie met het narcisme is dat de narcistische structuur langzaam doorzien wordt en de focus komt liggen rondom ‘essentie’ (aanwezigheid, autonomie, vreugde, liefde, stilte, kracht, oneindigheid, etc). In het spiegelen van narcisme is het belangrijk om de gevoelens van ‘grootheid en alwetendheid’ niet te ontkennen, maar ze los te koppelen van de persoon en het in hun vrije toestand te ervaren. De essenties ‘grootheid en alwetendheid’ zijn subtiele substanties die het lichaam voeden. Alle essenties zijn bouwstenen van het fysieke bestaan en in hun vrije vorm vele male groter en krachtiger dan het narcistische patroon.

In mijn relatie met mijn leraren ben ik meerdere malen heftig geconfronteerd met mijn narcistische arrogantie. Eerst ontstonden er gevoelens van vernedering en onzekerheid en in het doorzien van mijn narcistische structuur ontstond er eerst een gevoel van overgave en daarna een stevig gevoel van ‘zijn’. In dit ‘zijn’ ontvouwt alles zich moeiteloos in subtiliteiten totdat het ware zelf op de voorgrond treedt.

In de ervaring van jezelf als ‘essentie’ vallen de behoeftes aan bewondering, gezien willen worden en een gelijke willen zijn steeds meer weg. Er ontstaat een ‘versmolten alleen zijn’. Een zachte onverwoestbare intelligente vreugdevolle persoon zonder grenzen.

http://www.spiritueelleraar.nl/index.php/2013/07/narcisme-2/

Related Articles

Back to top button